Er zijn nog geen producten in jouw winkelwagen geplaatst.
- Paardeneigenaren twijfelen vaak of ze een fysiotherapeut of een osteopaat moeten inschakelen.-
Maar wat is het verschil tussen die twee?
⇒ De fysiotherapeut : richt zich met name op het bewegingsapparaat, dat wil zeggen de spieren, pezen, banden en gewrichten. Hij of zij heeft verstand van trainingsprincipes en revalidatieprocessen. Daarnaast is een 'echte' dierfysiotherapeut ook altijd humaan fysiotherapeut en kan dus ook de invloed van het lichaam van de ruiter bekijken.
De technieken die worden toegepast zijn onder andere bewegingstherapie (mobilisaties, bewegingsoefeningen , spierkrachttrainingen tot sportspecifiek trainingsadvies), massagetherapie en ook nog aanvullende therapieën zoals laser, dry needling en medical taping... en meer.
⇒ Een osteopaat : richt zich ook op het bewegingsapparaat, maar betrekt ook de organen en het cranio-sacrale systeem erbij.
De osteopathische aanpak is holistisch en gaat ervan uit dat het hele lichaam in evenwicht is. Problemen worden niet alleen lokaal benaderd, er worden ook relaties gelegd naar structuren die op afstand invloed kunnen hebben, bijvoorbeeld organen of het zenuwstelsel. De technieken die worden toegepast zijn onder andere manipulaties, cranio-sacrale, viscerale, fasciale en chiropractische technieken onder andere.
De titel dierenosteopaat is helaas niet wettelijk beschermd. Daarom nemen we even tijd om dit even te benadrukken.
Een professionele opleiding tot osteopaat voor dieren mag je pas starten als je een medisch of paramedisch diploma hebt.
Je moet dus een (para)medische vooropleiding op hbo of universitair niveau genoten hebben. MAAR de titel is echter niet beschermd!
Dat betekent dat iedereen – ook zonder opleiding- zichzelf osteopaat voor dieren mag noemen.
Controleer dus voordat je je paard laat behandelen welke diploma’s een behandelaar heeft en of deze een vakmens is, of gewoon iemand die een korte cursus heeft gevolgd?
Zoals bij elke behandeling wordt het succes van de visite(s) grotendeels bepaald door de kwaliteiten van de therapeut, maar moet ik even bij stellen:
- Het is niet zo dat wanneer je hoort dat een bepaalde behandeling voor het paard van 'iemand anders' dat niet heeft geholpen, het betekend de behandeling niet goed is...
- Mogelijk was de behandelende persoon niet 'goed' en te weinig ervaren.
- Of nog sterker: Was dat wél een goed vakmens maar was er ergens een andere schakel die niét ok was.
Maar sta er ook even bij stil : Een multidisciplinaire aanpak is belangrijk! Maw de management rondom jouw paard.
'Management?' Hoor ik je denken: Ja ! De samenhang tussen ruiter, dierenarts, stalhouder, instructeur, smid, zadelpasser en noem maar op.
1 vakmens alleen kan niét alles goed maken,... als er een zwakke schakel is ergens zal het altijd in verschillende richtingen tot uiting komen.
De kracht van een goede therapeut zit hem niet alleen in wat ze kunnen, maar ook de beperkingen van je beroep weten en herkennen.
Schoenmaker blijf bij je leest.
Geen reacties gevonden.
